In deze doolhof van letters

In deze doolhof van letters 
zoek ik naar een gaatje
om u een stukje buitenlucht te tonen
of een kinderhandje dat hoepelt.
ik kan wel schrijven akst mik strlos 
en bedoelen dat ik niet te spreken ben
maar men zal toch binnenkomen
ik moet verstaanbaar uw werkelijkheid
ontvreemden als een zakkenroller.

oh ik geniet als ik u wanhopig 
naar het oude evenwicht zie grijpen
apodictisch conferencier is de dichter
een mol die 's nachts uw land openwroet 
en 's morgens staat u veranderd en bevreemd
naar zijn nagelaten werk te staren

het is geen kunst
als stilstaand water diepe gronden te hebben 
de dode speelgoedpop met de gebarsten kop te strelen
maar onder de oppervlakte stromend 
steeds weer nieuwe huid te voelen 
dit gevecht is eindeloos en zonder uitzicht 
daarom verlaat de dichter zijn vers als een bedelaar

J. Bernlef