Op de planeet die wij kennen begint in de ochtend
het stille leven op gang te komen
Kopjes en borden klinken neer op lege tafels
in ontelbare huizen
voor de nog halfgesloten ogen
van mensen die de nieuwe dag zullen aanvangen
Zacht gefluister wordt steeds luider
naarmate de zon om de aarde draait
en het werk de mensen bezighoudt
Tijdens de noen weerklinken vele stemmen en
opnieuw het stereogeroffel van attributen
waarmee we het eten tot ons nemen
Tot de avond valt en het werk mag worden neergelegd
In de schemeruren, wanneer de natuur haar gebladerte sluit
om zich te hullen in warme dromen,
zetten mensen zich voor de laatste maaltijd van de dag
met geuren die bij de avondwandelaars
in hun neuzen zullen opstijgen
En zo bereiken we de liggende wereld vol gesloten ogen.
